Oni też wybrali Czwórkę

Joanna Cierniak (Kopiec) - solistka Zespołu Pieśni i Tańca "Śląsk"
im. Stanisława Hadyny.

Joanna Cierniak (Kopiec)solistka Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”
im. Stanisława Hadyny.


Absolwentka IV LO im. Mikołaja Reja w Zabrzu – matura 1988 rok,
klasa biologiczno-chemiczna. Wychowawca klasy – profesor Joanna Śmietana.

Praca, którą wykonuję daje mi niesamowicie dużo satysfakcji.
W zasadzie można powiedzieć, że IV LO i chór „Resonans con tutti” miały zdecydowany wpływ na moje życie osobiste i zawodowe.

Odkąd pamiętam zawsze lubiłam śpiewać. Pochodzę z umuzykalnionej rodziny. Rodzice i dziadek byli artystami Zespołu „Śląsk”. Mama śpiewała w chórze a ojciec i dziadek grali w orkiestrze Zespołu. W moim rodzinnym domu królowała muzyka.

W trakcie nauki w liceum rozwinęły się moje zainteresowania muzyczne. Zostałam członkiem chóru „Resonans con tutti”. Tam też poznałam swojego obecnego męża, Zbigniewa Cierniaka. Po maturze postanowiłam pójść w ślady rodziców. Od 1 stycznia 1989 roku zostałam przyjęta do Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” na etat tancerki-śpiewaczki. Po kilku latach zostałam solistką chóru.

Jestem w mojej rodzinie trzecim pokoleniem artystów pracujących w Zespole Śląsk. W międzyczasie pracę w Zespole, jako artysta, podjął mój mąż, Zbyszek – obecnie Dyrektor Zespołu „Śląsk”.

Będąc solistką Zespołu „Śląsk” miałam zaszczyt wykonywać partie solowe podczas nagrań do wydawnictw płytowych Zespołu – jest to kilkanaście płyt, w tym
11 w Złotej Kolekcji „Śląska”, wśród których znalazło się pięć Złotych, jedna Platynowa, a kilka otrzymało nominację do Fryderyków – Nagrody Akademii Fonograficznej.

Brałam udział w prestiżowych projektach m.in. The Art Of Christmas Carols 2016 – Koncert Kolęd Bożonarodzeniowych – na zaproszenie Instytutu Polskiego
w Tokio.

Miałam szczęście występować dla Papieża Jana Pawła II. Pierwszy raz z chórem „Resonans con tutti”, a w późniejszych latach z Zespołem „Śląsk”.
Koncertowałam praktycznie w całej Europie, USA, Kanadzie, Chinach i Japonii.

Za swoją dotychczasową postawę zawodową zostałam doceniona przyznaniem
– Srebrnego Krzyża Zasługi oraz Brązowego Krzyża Zasługi – odznaczeń przyznawanych przez Prezydenta RP;
– Złotej „Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Śląskiego”;
–   Medalu Srebrnego za Długoletnią Służbę.

Małgorzata Walczyk - Cegiełkowska - sopran w Operze Wrocławskiej

Małgorzata Walczyk – Cegiełkowska – absolwentka IV LO im. M. Reja w Zabrzu, w klasie biologiczno – chemicznej – matura 1989r. – wychowawca klasy mgr Małgorzata Pysik.

Jestem absolwentką „Czwórki” i był to bardzo dobry wybór. W szkole poznałam wspaniałych nauczycieli i rówieśników. Mogłam tu rozwijać swoje zainteresowania również na zajęciach pozalekcyjnych.

Największy wpływ na wybór mojej drogi zawodowej miał Profesor N. G. Kroczek. Byłam chórzystką w „Resonansie con tutti”.

Jestem również absolwentką Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Zabrzu na wydziale wokalnym, tam uzyskałam tytuł zawodowy muzyka-wokalisty. Studiowałam na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, którą ukończyłam z wynikiem bardzo dobrym i tytułem magistra sztuki. Podczas studiów pracowałam jako nauczycielka muzyki w I i IV LO w Zabrzu, śpiewałam w wielu kameralnych zespołach wokalnych m. in.: w specjalizującym się w muzyce żydowskiej „Chórem Synagogi pod Białym Bocianem”, muzykę dawną wykonywałam w zespole „Consonanza”, a w chórze kameralnym Filharmonii Wrocławskiej miałam okazję poznać utwory wszystkich epok do muzyki współczesnej włącznie.

Po studiach rozpoczęłam pracę w Operze Wrocławskiej.

Z wymienionymi zespołami koncertowałam w USA i w większości krajów Europy, nagrałam wiele płyt audio i audio-video, audycji TV, brałam udział w superprodukcjach operowych i inscenizacjach plenerowych dla wielotysięcznej widowni.

W 2005 roku zostałam wyróżniona odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” przez ówczesnego ministra kultury, a w 2010 roku przez prezydenta RP B. Komorowskiego „Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę”.

Z Operą Wrocławską jestem związana do dzisiaj. We wrześniu 2020 roku będę obchodzić jubileusz XXV- lecia pracy artystycznej na scenie tego teatru.

Marcin Wichary - bramkarz reprezentacji Polski w piłce ręcznej

Marcin Wichary pseudonim „Wichura”- polski piłkarz ręczny, bramkarz m.in. w  reprezentacji Polski.

Absolwent IV LO im Mikołaja Reja w Zabrzu – matura 1999 rok .

Karierę juniorską, treningi piłki ręcznej zaczynał w Sparcie Zabrze. W sezonie 1999/2000 był zawodnikiem AZS Biała Podlaska. W latach 2000–2004 występował w Warszawiance, z którą zdobył Puchar Polski.  W 2004 został graczem Wisły Płock. W klubie tym gra do dzisiaj.  Z płockim klubem czterokrotnie wywalczył mistrzostwo Polski i trzy razy sięgnął po puchar kraju..

W reprezentacji Polski zadebiutował 18 marca 2003 w Kolding.  Uczestniczył w mistrzostwach Europy w Szwajcarii (2006 ), igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008) i mistrzostwach Europy w Serbii (2012). Podczas mistrzostw świata w Hiszpanii (2013) wystąpił w pięciu spotkaniach, broniąc ze skutecznością 47% (34/73), co dało mu 1. miejsce w klasyfikacji najlepszych bramkarzy turnieju. W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze.

W 2015 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Sukcesy

  • Puchar Polski: 2002- Warszawianka
  • Mistrzostwo Polski: 2005, 2006, 2008, 2011- Wisła Płock
  • Puchar Polski: 2005, 2007, 2008 – Wisła Płock
  • 3. miejsce w mistrzostwach świata: 2015 – Reprezentacja Polski
  • Uczestnik meczu gwiazd ekstraklasy 2009 -Indywidualne

https://www.youtube.com/watch?v=mnrh90GGo3E

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Marcin_Wichary

 

Prof. dr hab. n. med. Krystyna Pierzchała- specjalista neurolog

Prof. dr hab. n. med. Krystyna Pierzchała-  specjalista neurolog.

Absolwentka IV LO im Mikołaja Reja w Zabrzu – matura 1962 rok .

Po maturze rozpoczyna studia lekarskie w Śląskiej Akademii Medycznej . Dyplom lekarza uzyskuje w roku 1968, specjalizację II stopnia z neurologii w 1976 roku.

Kariera naukowa : 1982 r. – doktorat, 1995 r.  – obrona pracy habilitacyjnej ,  2002r. – otrzymuje tytuł profesora.

W trakcie swojej pracy i kariery naukowej sprawuje wiele ważnych funkcji m.in. funkcję Kierownika Katedry i Kliniki Neurologii, Szpitala Klinicznego nr 1 SUM w Zabrzu, funkcję Prorektora ds. Klinicznych Śląskiej Akademii Medycznej, funkcję Konsultanta Wojewódzkiego w Dziedzinie Neurologii.

Pani profesor jest członkiem wielu towarzystw naukowych m.in. Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego, European Neurological Society.

Profesor Krystyna Pierzchała ma na swoim koncie wiele publikacji naukowych a także wiele prelekcji  na różnorodnych spotkaniach i kongresach naukowych .

Za swoją pracę profesor Krystyna Pierzchała otrzymała : nagrodę indywidualną Ministra Zdrowia za działalność naukową (1996), oznakę honorową Ministra Zdrowia „Za wzorową pracę w służbie zdrowia” (1998), dyplom 50-lecia ŚAM (1999) oraz Złoty Krzyż Zasługi (2000).

Źródło :

http://www.gloszabrza24.pl/wywiady/4267-na-lekarskiej-scenie-rozmowa-z-krystyna-pierzchala

http://czat.wp.pl/id_czata,2783,naszgosc.html?ticaid=1191fb

 

Prof. dr hab. n. med. Wojciech Rokicki

 Prof. dr hab. n. med. Wojciech Rokicki – wieloletni kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej Śl. Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu

Wojciech Rokicki urodził się 24 czerwca 1947 r. Do szkoły podstawowej posadowionej w IV LO im. Mikołaja Reja uczęszczał w latach 1955-1961. W latach 1961-1965  był uczniem IV LO uzyskując z wyróżnieniem w 1965 roku świadectwo dojrzałości. W tym samym roku został przyjęty w poczet studentów Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej, którą ukończył w 1971 roku z wyróżnieniem. Całą swoją karierę zawodową związał ze Śląską Akademią Medyczna (aktualnie Śląskim Uniwersytetem Medycznym – SUM). W czasie studiów aktywnie pracował w Studenckim Towarzystwie Naukowym zdobywając szereg nagród i wyróżnień na Konferencjach Naukowych w Polsce jak i w macierzystej Uczelni.

W 1975 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską pt. ”Ocena zaburzeń białkowych we krwi i homogenatach wątrobowych świnek morskich w przewlekłym zatruciu gazami spalinowymi”.  W 1976 roku uzyskał I stopień specjalizacji, a w 1980 roku II stopień specjalizacji w zakresie chirurgii ogólnej. W 1990 r. na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt.” Wpływ zespolenia wrotno-czczego sposobem koniec do boku na zmiany metaboliczne i odpowiedź regeneracyjną wątroby szczura” uzyskał tytuł dr habilitowanego (Docenta) z zakresu chirurgii. W 1997 roku dodatkowo po zdaniu egzaminów państwowych uzyskał rzadką specjalizację z zakresu chirurgii klatki piersiowej. W 2000 r.na podstawie dorobku naukowego z rąk Prezydenta Polski A. Kwaśniewskiego otrzymał tytuł Profesora.

Opublikował około 200 doniesień naukowych. Był promotorem 9 rozpraw doktorskich (5 zostało wyróżnionych), dwukrotnie recenzował rozprawy habilitacyjne. Odbył szkolenia i uzyskał certyfikaty z mikrochirurgii doświadczalnej (1985 r.) i z zakresu schorzeń metabolicznych wątroby (Szwajcaria 1987-1988 ). W latach 2005-2013 był Kierownikiem Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

W pracy naukowej główne zagadnienia, które opracował dotyczyły : nowych metod leczenia ropnych schorzeń klatki piersiowej, ciężkich obrażeń tułowia, raka płuca, nowoczesnych metod leczenia odmy opłucnej oraz opracowania nowych metod mikrochirurgii doświadczalnej (zespolenia wroto-czcze i gastric banding wykonywane u małych zwierząt).

Jako autor i współautor opublikował 4 podręczniki akademickie: „Perforacje i urazy przełyku”, „Tępy uraz klatki piersiowej”, „Kompendium najczęstszych chirurgicznych schorzeń klatki piersiowej”, „Rak płuca”.

Otrzymał następujące nagrody i wyróżnienia: Srebrny Krzyż Zasługi, medale 30 i 50-lecia Śląskiego Uniwersytetu Medycznego,” Złoty Laur Umiejętności i Kompetencji” za pracę na rzecz mieszkańców Śląska. Wielokrotnie był nagradzany przez J.M. Rektora macierzystej Uczelni za osiągnięcia naukowe i dydaktyczne.

Jest żonaty-małżonka dr n.med. specjalista okulista długoletni pracownik naukowo-dydaktyczny (Histologia) Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Jedyny syn również absolwent IV L.O jest  dr hab. n. med. (docentem) specjalistą z zakresu okulistyki, pracuje w Katedrze i Klinice Okulistyki Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Zainteresowania pozazawodowe: kolekcjonowanie i naprawa starych zegarów, wędkarstwo, hodowla storczyków oraz pielęgnacja ogrodu.

Wiek emerytalny osiągnął w 2017 roku, ale nadal pracuje w Katedrze i Klinice Chirurgii Klatki Piersiowej w Zabrzu.

 

 

Prof. dr hab. n. med. Marek Rokicki

Prof. dr hab. n. med. Maek Rokicki – wieloletni zastępca kierownika Katedry i Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej Śl. Uniwersytetu Medycznego w Zabrzu.

Prof.dr hab.n.med. Marek Rokicki urodzony 24.06.1947 r. W latach 1955-1961 pobierał nauki w szkole podstawowej zlokalizowanej w IV Liceum im. Mikołaja Reja. Absolwent  rocznika 1961-1965. Dyplom lekarza Śląskiej Akademii Medycznej uzyskał z wyróżnieniem w 1971 r. Całe życie zawodowe związane  było z Katedrą i Kliniką Chirurgii Klatki Piersiowej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Cztery lata po studiach obronił rozprawę doktorską  W 1990r uzyskał stopień naukowy dr habilitowanego na podstawie dorobku naukowego i rozprawy zatytułowanej „ Ocena zmian metabolicznych i możliwości regeneracyjnych wątroby szczura po chirurgicznym wykonaniu zabiegu zespolenia wrotno-czczego sposobem bok do boku”.
W 2000r na podstawie oceny dorobku naukowego przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej nadał mu tytuł profesora dr nauk medycznych. Specjalista z zakresu chirurgii ogólnej i chirurgii klatki piersiowej (torakochirurgia). W latach 2000 – 2010 pełnił obowiązki konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chirurgia klatki piersiowej.
W latach 1999-2000 kierował Katedrą i Kliniką Chirurgii Klatki Piersiowej w Zabrzu. Główne zainteresowania naukowe to: schorzenia nowotworowe płuc i śródpiersia, perforacje przełyku, obrażenia klatki piersiowej i tułowia oraz chirurgia eksperymentalna. Autor i współautor blisko dwustu opracowań naukowych w tym czterech podręczników dla studentów i lekarzy medycyny. Pięciokrotnie był promotorem rozpraw doktorskich, z których trzy zostały wyróżnione.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Laurem Umiejętności i Kompetencji.

Żonaty, małżonka pediatra i alergolog, syn stomatolog.

Zainteresowania pozazawodowe: wędkarstwo, pielęgnacja ogrodu, kolekcjonowanie starych zegarów tak zwanych „karerciaków” i  hodowla rybek akwaryjnych (pawie oczka).
W tym ostatnim hobby kilkukrotny zwycięzca konkursów europejskich.